Een Lijnvrijgave toepassen tussen twee of meer oppervlakken in RFEM.
Hierbij volgen de stappen om een lijnvrijgave in RFEM toe te voegen.
Er wordt uitgelegd hoe u een lijnvrijgave op een enkel oppervlak en/of op meerdere oppervlakken toepast. De verschillen in de resultaten van deze twee instellingen worden behandeld.
Voorbeeldmodel.
Het voorbeeldmodel is samengesteld uit een raster en drie membranen zoals getoond in afbeelding 1. Er worden twee verschillende belastinggevallen opgelegd : winddruk (LC1 in + Z richting) en windzuiging (LC2 in -Z).
Afbeelding 1: Weergave van voorbeeldmodel.
Afbeelding 2: belastinggeval 1 - Winddruk.
Afbeelding 3: belastinggeval 2 - Windzuiging.
Met behulp van een Lijnvrijgave is het mogelijk dat in het geval van de winddruk de oppervlakken in contact blijven met alle randen, terwijl bij de windzuiging de oppervlakken alleen door de buitenste elementen worden vastgehouden.
Voordat u begint met het toepassen van de lijnvrijgaves, moet u controleren of de lijnen van de members geïntegreerd zijn in de drie oppervlakken.
Door te dubbelklikken op het oppervlak kunt u het controleren, U kunt dit handmatig of automatisch doen
Afbeelding 4: Controleer de geïntegreerde lijnen.
NB: Een lijnvrijgave is geen eigenschap van een staaf, vlak of solid, maar van een lijn. Lijnvrijgaves kunnen toegepast worden voor het weergeven van de nonlineariteit eigenschappen van de verbindingen tussen twee of meer staven, vlakken of solids. De lijnvrijgrave kan ook worden toegepast op een lijn die is geïntegreerd op een vlak.
Nieuwe lijn vrijgave-type:
Selecteer Invoegen> Modelgegevens >selecteer Lijnvrijgave-type en klik op Dialoogvenster.
Het is noodzakelijk om elk type te creëren voordat u dit op een lijn toepast.
Afbeelding 5: Dialoogvenster - Nieuw lijnvrijgavetype.
Het dialoogvenster is vergelijkbaar met die voor lijnscharnier, maar in dit geval worden niet-lineaire eigenschappen toegevoegd voor elke soort lijnvrijgave-type. Dit maakt het mogelijk om de overdracht van de interne krachten tussen de oppervlakken in detail te controleren.
In afbeelding 6 wordt de lijst met mogelijke instellingen voor niet-lineariteiten weergegeven.
Afbeelding 6: Dialoogvenster - Niet-lineariteit.
NB: In dit geval verwijzen de translatie- en rotatieverschuivingen naar de lokale assen van de lijn.
Zodra alle Lijnvrijgave types zijn vastgesteld, is het altijd mogelijk om deze te controleren en te wijzigen met behulp van de projectnavigator die u in de linkerzijde van het scherm kunt vinden, zoals weergegeven in afbeelding 7.
Afbeelding 7: Project Navigator.
De volgende stap is de lijnvrijgave definiëren : selecteer Invoegen> Modelgegevens > Lijn vrijgave en klik op Dialoogvenster.
Afbeelding 8: Lijnvrijgave diaoogvenster
Voer het nummer van de lijn in waarop de vrijgave wordt toegepast of selecteer het grafisch.
Selecteer een van de eerder vermelde lijn vrijgave types uit de selectie.
Selecteer het nummer van de vlakken om ze vrij te geven of selecteer ze grafisch.
druk op ok.
De toegewezen lijn vrijgave wordt grafisch weergegeven door middel van een transparante parallelepipedum.
Afbeelding 9: grafische weergave vrijgegeven lijn
In dit voorbeeld is het volgende lijn vrijgave Type gedefinieerd:
Afbeelding 10: Instellingen voor lijn vrijgave type.
De niet-lineariteit voor Uz betekent dat het voorwerp alleen zal worden vrijgegeven bij toepassing van negatieve schuifkrachten. In de tegenovergestelde richting wordt de verbinding als vast geacht.
Dit Lijn vrijgave type is op twee verschillende manieren toegepast:
1e geval Vrijgave van een enkel oppervlak: het contact tussen het oppervlak en de lijn wordt losgemaakt, maar de knooppunten verbinden het oppervlak nog steeds met het lid zoals eerder.
2e geval. Vrijgave van meerdere oppervlakken: het oppervlak is volledig losgemaakt van het centrale element. Om deze optie in te stellen, moet u ook de aangrenzende oppervlakken selecteren, zoals afgebeeld in afbeelding 11. Deze procedure moet worden uitgevoerd voor elke lijnvrijgave.
Afbeelding 11: Selectie van meerdere oppervlakken om vrij te maken.
De verschillen tussen deze twee instellingen zijn duidelijk zichtbaar in de afbeelding 12, waarbij de berekening voor het belastinggeval 2 (windzuiging) wordt berekend:
Afbeelding 12: Vervormingen van vlakken met en zonder lijn vrijgave.
Afbeelding 13: deformatie met lijnvrijgave van een enkel oppervlak.
Afbeelding 14: Vervorming met lijnvrijgave van een enkel oppervlak.
In de afbeeldingen 13 en 14 is te zien dat in overeenstemming met de knopen de vlakken de staven raken. De lijnvrijgaves treden alleen op, op de lijnen tussen de knooppunten.
Afbeelding 15: Deformatie met vrijgave van meerdere oppervlakken.
Afbeelding 16: Vervorming met vrijgave van meerdere oppervlakken.
Concluderend, in de afbeeldingen 15 en 16 is het mogelijk om meerdere oppervlakken vrij te maken. Het totale oppervlak is volledig losgemaakt van de staven .